Hoe intens ook jongeren kunnen dichten over liefde, leven en natuur blijkt maar weer eens tijdens de Poëzieweek van 2022 waarin we de poëzie in de natuur en de natuur in de poëzie mogen ontdekken. Noor Besselink bezingt in haar gedicht de trouwheid van haar maatje.
Door Noor Besselink
Mijn maatje: zo zacht en pluizig
Sprankelende oogjes, spitse oortjes
Met die vlekjes net als een koe
Zwaaiend met dat staartje naar me toe
Altijd vrolijk ben je
Als ik op de bank zit kom je bij me
Als je buiten bent zwaaien je haren naar mij
Als ik thuis kom storm je op mij af
Sommige mensen zijn bang voor jou
Jij met die vlijmscherpe tandjes
En die nageltjes zo scherp als een mes
Maar je doet geen vlieg kwaad
Je hebt geen verborgen agenda
Dus altijd tijd voor mij
Je legt me niet onder een vergrootglas
Bij jou mag ik zijn zoals ik wil zijn
Je doet gewoon waar je zin in hebt daar
zou ik wel wat van kunnen leren
Ogen van glas
Eerlijk en oprecht
Mijn maatje wat ben ik blij met jou
