Door Rob Slenders
Rollebollend over het gras met respect voor elkaar.
Er zijn van die werkdagen die voelen als vrije tijd. Om half tien sta ik in de ochtendzon op het grasveld te observeren hoe een nieuwe klas eerstejaars met elkaar aan het rugbyen is. Ze maken zelf de regels, ze maken zelf het veld, ze stemmen af hoe ruw ze gaan spelen, ze rollen door het natte gras met een grote glimlach en ze balen als de les voorbij is.
Zingend en kletsend met oog voor de ander.
‘s Middags fiets ik tussen een groep kletsende en zelfs zingende derdejaars op weg naar de groene heuvels in Beuningen. De leerlingen zorgen er zelf voor dat de groep bij elkaar blijft en we hebben halverwege een pitstop bij Slot Doddendaal waar de stroopwafels en drankjes voor ons klaar staan.
Met veel lol en inspanning grenzen verleggen en vriendschappen sluiten.
En dan moet het hoogtepunt nog komen. Want even later hangen de leerlingen tussen de bomen, springen ze meters de diepte in en sommigen zelfs het water, werken ze samen om een zo hoog mogelijke stapel kratten te maken en dagen ze elkaar uit. Ik zie leerlingen lachen. Ik zie gespannen en geconcentreerde blikken. Ik hoor stoere verhalen. Ik zie leerlingen grenzen verleggen. Ik zie vriendschappen ontstaan, verbinding, energie, lol. Wat een topdag!
