Over Vlaamse velden lopen zo’n honderd jongeren langs de graven van bijna 12.000 soldaten gesneuveld in een leeftijd waarin het leven moest beginnen. Een leeftijd waarin je droomt van verliefd worden, met vrienden op pad gaan en lol maken. Precies de toekomst die voor de honderd 5 VWO leerlingen is begonnen. Maar daar op Tyne Cot staat het leven stil en word je stil.
Door Mediahuis Nijmegen
Sinds 2018 neemt docente Engels Anita Aengevearen haar leerlingen mee op excursie naar de Belgische stad Ieper. Na een week voorbereiding waarbij leerlingen een militaire bootcamp volgen, alles leren over gifgas maken, propaganda bedenken of fictieve ansichtkaarten naar hun dierbaren aan het thuisfront sturen, staat de bus vroeg in de ochtend klaar om vroeg in de nacht terug te keren. Het is een vol programma dat eindigt bij de Menenpoort waar sinds 1928 om klokslag acht uur de 55.900 Britse soldaten worden herdacht die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog of niet meer werden teruggevonden.
Het is met name het aantal dat spreekt tot de verbeelding waarbij het niet moeilijk is om je de angst voor de stellen van al deze soldaten die de hemel op aarde werd beloofd maar in een hel terechtkwamen. Het beklemmende gevoel dat leerlingen hadden bij het zien van de film ‘Im Westen nichts Neues” eerder deze week op school ervaren zij weer op de wat sobere Duitse begraafplaats waar maar liefst 44.000 soldaten liggen. En overal de klaprozen want daar waar niets meer groeide, bloeide de ‘poppy’ op als teken van hoop.
Twee jongens staan met hun docenten voor een graf: “Idioot dat je na 4 jaar en 9 miljoen dode soldaten verder er met vredesonderhandelingen uit kan komen. Dan had dat toch ook na 4 dagen gekund?” verzuchten zij.
Na de kranslegging waarbij ook de leerlingen van het Canisius een bloemenkrans leggen, loopt iedereen onder de indruk terug naar de bus. Elke avond weer, op deze plaats, honderden mensen die de ceremonie bijwonen omdat we ze niet mogen vergeten. En dan worden in de bus de leerlingen weer gewoon leerlingen in de bloei van hun leven. De muziek gaat aan, er wordt gelachen, de spanning valt van ze af en ze zijn 16 jaar. Genietend van de vrijheid en van de Belgische cola waar je net even iets vrolijker van wordt dan van de cola thuis.
