Veronique tijdens de presentatie van haar boek

 

In 2020 bestaat het Canisius College 120 jaar. In het begin van schooljaar 20/21 verschijnt er wekelijks een column waarin oud-Canisianen vertellen wat “Non scholae sed vitae” in hun leven betekent.

Door Veronique Scharwächter

Veronique Scharwächter was van 2010 toto 2016 leerling van het Canisius College en is, na een tussenjaar, Taal- en Cultuurstudies gaan studeren aan de Universiteit Utrecht, met een specialisatie in filosofie. Voor deze studie volgt zij het Humanities Honours Programme. Na twee jaar is zij hiernaast haar tweede bachelor Philosophy, Politics and Economics (PPE) aan de Universiteit Utrecht gestart. In februari 2020 is haar eerste boek, Studentendenken, gepubliceerd bij Uitgeverij Prometheus. 

Canisiaan-zijn was iets wat mettertijd een belangrijk onderdeel werd van mijn identiteit.

Nog regelmatig blik ik terug op mijn tijd op het Canisius College, waar ik in 2010 als brugpieper begon. Van het begin herinner ik mij de angst om nieuwe vrienden te maken in een compleet nieuwe omgeving en de spanning om in de aanwezigheid te zijn van leerlingen uit de vierde of hoger, die allemaal zo volwassen en intimiderend leken. Maar ik ontdekte al gauw wat het Canisius te bieden heeft en het Canisiaan-zijn was iets wat mettertijd een belangrijk onderdeel werd van mijn identiteit.

Het Canisius heeft mij altijd de kans gegeven om die activiteiten na te streven en uit te voeren.

Achteraf reflecterend weet ik dat het Canisius voor mij meer was dan enkel een middelbare school, waar je simpelweg vakken volgt. Het CC heeft mij op een cruciaal moment in mijn leven gevormd tot de persoon die ik vandaag de dag ben. Eén van de mooiste herinneringen die ik koester uit mijn middelbareschooltijd is de Lesmarathon, een 24-uur durende marathon met lessen van bekende oud-Canisianen, die ik samen met twee vriendinnen opzette om geld op te halen voor het goede doel. De mogelijkheid om dit te organiseren op het CC, waar we de hele nacht mochten verblijven, waardeer ik nog steeds. Ik put ook nog steeds uit de vaardigheden die ik heb opgedaan bij het organiseren van zo’n groot evenement. Ik ben dan ook van mening dat juist die extra activiteiten die je buiten het normale curriculum om volgt je datgene leren waar je later in het leven het meeste aan hebt. En het Canisius heeft mij altijd de kans gegeven om die activiteiten na te streven en uit te voeren.

Zo heb ik als hoofdredactrice van de schoolkrant de TopiCC, waarvan ik zeer hoop dat deze nog bestaat, een hoop mooie herinneringen gemaakt en een boel dingen geleerd die mij nog altijd bij zijn gebleven. De vergaderingen voor de volgende artikelen, het interviewen van docenten en leerlingen en het vormgeven van het tijdschrift, waren de hoogtepunten van mijn schooldagen.

Daarnaast was er de debatclub, onder leiding van Elly te Molder, waarmee wij in 2016 de tweede plek behaalden van de landelijke debatwedstrijd ‘Op weg naar het Lagerhuis’ en op nationale tv kwamen. Dat is zeker iets wat ik nooit meer zal vergeten! Ik heb daar geleerd om te spreken en te beargumenteren op een manier waarop ik niet wist dat ik dit kon en als Elly mij niet specifiek had benaderd lid te worden van de debatclub, had ik het misschien ook nooit geweten.

‘Studentendenken’

Maar als hoogtepunt op het Canisius zal ik toch willen noemen dat ik het vak filosofie leerde kennen, waar ik dankzij docent Erik Reijnen een passie voor ontwikkelde en wat ik uiteindelijk ook besloot te studeren. Inmiddels heb ik een boek uitgegeven, genaamd ‘Studentendenken’, dat zich richt op een filosofische benadering van het studentenleven. Ik heb in de derde nog getwijfeld of ik liever biologie of filosofie wilde volgen en ik ben op het laatste moment van gedachten veranderd. Hoe anders het had kunnen lopen…!

Ik denk dat voor mij de zin ‘niet voor de school maar voor het leven’ een perfecte omschrijving is om uit te drukken hoe ik op mijn tijd als Canisiaan terugblik. Jezelf vormen door het volgen van vakken en het organiseren van activiteiten waar jij achter staat, waar jij iets voor wil betekenen, dat is denk ik uiteindelijk waar het allemaal om draait.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here